سبزترین زندگی

پارسال درست صبح چنین روزی خبر اومدنتو به من دادی... منی که چند وقتی به مادر شدن فکر می کردم صبح 26 آبان به یکباره غافلگیر شدم.روزی که هنوز هم به یادآوردنش برای منو بابایی شیرینه. امروز صبح وقتی بیدار شدم تو مثل فرشته ها خواب بودی، دقیقا یک سال پیش جلوی چشمم اومد ؛ اون روز صبح من تنها ... امروز صبح تو پیش من و در آغوش منی... من از همون صبح لحظه به لحظه ی تمام عمرم رو با تو قسمت کردم... صبور شدم .... حواس جمع تر از گذشته .... شب زنده دارتر ، قوی تر ... اما دل نازک تر از همون روز تا آخر عمرم قراره چنین روزی رو جشن بگیرم و نذری بدم ...

محرم امسال روز تاسوعا همگی خونه مامان پروین بودیم. تو اولین بار یه گوساله رو که عموها نذر داشتن از نزدیک دیدی. بابایی هم تورو به هیئت خودشون برد و علامت بهت نشون داد؛ تو همه جا رو با دقت نگاه میکردی و خیره میشدی. عزاداری امسال با تو یه حال و هوای دیگه ایی برای منو بابایی داشت خصوصا اینکه روز حضرت علی اصغر تورو ساقی کردیم و نذر شیر و کیکمون رو به بچه های کوچیک ادا کردیم. ...

امروز روز عید غدیره. صبح تو رو حمام کردم و رفتیم خونه مامان پروین که سید هستن ، و تو اولین عیدیتو از مامان پروین گرفتی. بعد از ظهر هم اومدیم خونه مامان جون که دیدیم به مناسبت سومین ماهگرد تولدت کیک خریده . خیلی خوشحال شدم چون این دفعه عید یود و من نتونسته بودم برات کاری کنم. شب همگی کنار کیک عکس گرفتیم و کلی به ما خوش گذشت.                                   «  مامان جونا دستتون درد نکنه » ...

امروز صبح با مامان جون رفتیم که واکسن دو ماهگیتو بزنیم. دلم پر از غصه است. فکر کردم طاقت نمیارم اما وقتی کم طاقتی مامان جونو در برابر واکسن تو دیدم سعی کردم قوی باشم. بردمت تو اطاق. اول قطره فلج اطفالو خوردی بعد هم بی رحمانه به هردوپای تو واکسن زدن. یادمه اول سعی کردی تحمل کنی خودتو سفت گرفته بودی تا گریه نکنی اما اینقدر این واکسن ها درد داشت که زدی زیر گریه ، منم طبق معمول با تو گریه کردم و در آغوشت گرفتم و تمام اشکهاتو با دست و صورتم پاک کردم. بعدش آوردیمت خونه و کمپرس آب سرد رو پات گذاشتم. دختر قوی من ، تا عصر حالت خوب شد و سرحال شدی و به ما لبخند زدی... انگار تمام دلشوره ام یکباره از وجودم رفت . شب تمام ماجرا رو برای بابا...

دو ماه از تولدت گذشت بازم برات کیک درست کردم و شب وقتی بابا اومد جشن گرفتیم حیف که تو خواب بودی                 ...

یه دونه ی مامان ، 40 روزه شدی. امروز مامان جون حموم چهل روزگی تو رو برد و ازت عکس انداخت. ساعت 5 بعدازظهر هم همراه بابا تو رو بردیم آتلیه و ازت عکس انداختیم هرچند همکاری لازمو نداشتی و همش گریه کردی ولی بالاخره 13 تا عکس انتخاب کردم و یک پرتره از صورتت روی شاسی سفارش دادم تا برات یادگار بمونه

عزیز دلم امروز یک ماهه شدی. برات کیک و ژله درست کردم و بردیم خونه مامان جون تا دور هم این روزو جشن بگیریم

سلام دختر نازم امروز 9 روزه که به دنیای ما اومدی. این روزا مامان جون به خاطر بند نافت تو رو به سختی حموم می بره . منم موقع کهنه گرفتن حسابی حواسم هست. ما الان 5 روزه که خونه مامان جون اینا مهمونیم. تا اینکه امشب ساعت 10 خاله ندا داشت کهنه تو رو می بست که یه دفعه متوجه شد بند نافت افتاده، همگی خوشحال شدیم. اما من زیاد ذوق نکردم چون هروقت به اون نگاه می کردم یاد پیوند بین خودمو تو می افتادم. تو از این راه از خونم تغذیه می کردی درسته که 9 روزه بریده شده اما هرروز با نگاه به اون حس عجیبی بهم دست می داد. بالاخره تو به عنوان یک انسان مستقل داری به حیاتت ادامه میدی و من هر روز شاهد و ناظر بزرگ شدنت هستم.      ...

دختر عزیزم امروز چهارمین روز تولدته و منو بابا و مامان جون باید تو رو برای اولین غربالگری به مرکز بهداشت ببریم. من زیاد حالم خوب نیست ، گاهی کمر و بخیه هام درد می گیره ، نمی دونم تو این اوضاع چرا پای راستم هم درد می کنه خلاصه خوب نمی تونم راه برم و هوا هم به شدت گرمه. صبح همگی رفتیم مرکز بهداشت . قد و وزنتو دوباره اندازه گرفتن بعد رفتیم غربالگری خانوم دکتر به پاشنه ی پای تو سوزن زد و تو گریه کردی... منم ناخوداگاه اشکم دراومد... چقدر برام عزیزی روشا ..... دستمال خونی رو یادگاری نگه داشتم و تا شب هروقت بهش نگاه کردم گریه کردم. تو الان آروم مثل فرشته ها خوابیدی و همین تمام درد منو کم می کنه ...